KİMSE BİLMESİN AĞLADIĞIMI
bu gün de soluk bir takvim yapraðý
daha düþtü unutuldum diyerek
üstüne basýlmasýn diye elime aldým
tozlu yapraðýný silerek
belli ki o da sýkýlmýþtý yalnýzlýktan
kim bilir belki sessizce aðlamaktan
belki de bir kenarda unutulup umursanmamaktan
týpký ben gibi
biliyor musun bu gün tanýþmamýzýn yýl dönümü
söz vermiþtin gelecektin hani
sen gittiðin gün bitirdin hayallerimi
sensiz yaþamak çok zor
her aklýma geldiðin de hatýrlatýyorsun ölümü
ne olur imkansýz olaný isteme benden
ne rüyalarýna ne de hayallerine alma deme beni
istesemde vazgeçemem senden
bilmediðin bir þey var
ben ölmüþtüm zaten sen giderken
biliyorum zaman her þeye gebe
birgün sen de piþman olup döneceksin geri
ne kadar yalvarsan göstersen de özveri
ama artýk ben eski ben deðilim
sen gittiðin gün yitirdim seni
kimse görmesin aðladýðýmý diye
kapattým gözlerimi
akýttým içime göz yaþlarýmý
sensiz yaþamak istemiyorum yarýnlarýmý...
Refik
09 . 03 . 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
-/-keskinsirke-/- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.