Hayret!..
En karanlýk yaným içim…
En yoksul yaným içim…
Kendi içimde mapuslukta zor
Günler geçiyor
Hayat çizgisinde kýldan ince bir kader
Yaþanýlmasý gerek..
Gülümsemelerim sekteye uðradý
Gemilerim limanlarda demirsiz
Sazlýk bir vadide daðýn yamaçlarýna uzanmýþ
Hayallerim, kendim...
Gözlerim senin, içim senin…
Uçurdum içimi sol yanýmdaki uçurumlardan
Kaldý denizin dibinde vuslat
Haremilerin merhametine kaldý sevdamýn geleceði
Er meydanýn da sevdan için savaþ
Gözlerim zamanla kireç baðladý
Yüreðimse artýk Hicaz makamý...
Yolun en baþlarýndaydýk belki de
Gidip gitmemek te, kalýp kalmamak ta kararsýz
Yalnýzlýk artýk içimin baþkenti
Ýçimde tutamadýðým kafamdakiler derin
Sessiz kalýp kendi kafama sýktým
Ellerim dikenli tellerde mühürlü
Þuurunu yitirmiþ deliler de akýl muntazam
Hayret!..
Asýrlara bedel bir ömür
Beyhude geçen bir kaç seneye sýðdý...
Þimdi her akþam müþkirat geceleri
Yalpalýyorsun,
Kelimeler cirit atýyor kafamda
Düþünemiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.