bir kere çekmeye gör aþk acýsý
istesen de dinmez sancýsý
buz kesilir beden içten içe erir
kör kurþun gibi öldürür
üzülme gidene sevse zaten gitmezdi
ölümsüz denen aþklar hiç nedensiz bitmezdi
sen gittiðin günden beri
kanýyor yaram artýyor dertlerim
hafif kalýr senin yaktýðýnýn yanýnda
en aðýr cehennem ateþi bile
günahým neydi benim sevmek mi tek suçum
hasretinle yanýp da gözlerinde ölmek mi
ah benim can deðil canýmdan ötem
sensiz gecelerimde ismini sayýklýyor
gözümü kýrpmadan sabahý ediyor
sensiz güneþin doðmasýný bekliyorsam
ve sana olan özlemi mi böyle gideriyorsam
anla beni bir tanem
suyum ol söndür yangýnlarýmý
dön bebeðim gel yanýma
ümidim bitse gururum kýrýlsa da
ödün vermem sevgimden
sen beni sevmesen bir kalemde silsen de
istesem de çýkarýp atamam
ne beynimden ne de yüreðimden
’ yýldýzsýz gecelerden güneþsiz sabahlara’
sensiz uyanmanýn ne demek olduðunu
bilir misin yaþadýn mý
seslensem sana her þeyi unutup gelir misin
uzatsam elimi ellerine
kulaðýna fýsýldasam ve desem ki
seni çok sevdim kalbini verir misin...
Refik
08.03.2017
Istanbul