Seni Sevmek (2)

bir elimde, kibrit
bir elimde, þamdan
çekip,gitmek vardý. bu yalan dünyadan.

var say ki, bir yeldim,
esip geçtim yüreðin den
ya da, bir ölümlü cinayete kurban oldum
sonra da,yok olup gittim.

belki de
bir rüya idim senin için
uyandin ve ben gitmiþim.

farzet ki,
seni sevmek .
zemheri kýþýnýn ardýndan, kar ile buz olup, derelerden, akmaktýr.

Farzet ki,
seni sevmek,
çöl ortasýnda, toz bulutlarýyla uçuþup, susuzluktan ölmektir.

belki de,
seni sevmek,
anadan üryan, ateþler içinde, alev alev yanmaktýr.

halbu ki,
senden habersiz,
içimde ne güneþler batýp, tükendi.

þimdi,
mevsim sonbahar,
hazanýn dertli yüzü düþmüþ avuçlarýma
bir parça ay buluta girmiþ diye,
kýzýl kýyametler koparma,

dön bir bak, gökyüzü me,
belki de, ben ordayým


Sosyal Medyada Paylaşın: