..güney_su..
akrostiş düşü
..güney_su..

akrostiş düşü





düşür(me) beni gözünün bebeğinden
nefesim kirpiklerinden aksın..







saçlarımın parmak uçlarını unutamadığı bir gecenin ortasında kaldım yeniden
ardın sıra gidiyor yıldızlar tek tek
bense güneşi bilmeyen çocukluğum gibi üşüyorum..

...





uzun yoldan geldin sevgili-m
sancılı doğumlar biriktiren gözlerin
usul usul geziniyor yüzümün her hücresinde..
söyle, mutlu mu bari
yüreğime kilitler ören ellerin..

ahh sen
bizim olmayan karanlık şehirlere sığındın hep
bilemedin bedeninden taşan kararsızlığın bedelini..



kaç kış doğuracaktı sensizlik,
kaç bahar ölecekti göğsümde bilmiyorum
çocukluğuma ver sana olan fütursuz hayranlığımı..
zaten
bir kere hayran oldum ya yüreğine, tutamadım işte kalbimin akışını..

küçüktüm, buğusunda kaybolduğum gözlerinde..
ki o gözlerin usuma sıkılan kurşun gibiydi
öldürmeyi de bilemedi, can suyu vermeyi de..
buruk bir özrüm var şimdi Anka kuşuna
kalbimin yeniden doğuşunda kalamadı benliğim..



utangaçtı dağ boylarına özenip, kısık kısık bakışan çehrelerimiz,
sanki tenimizde batardı kızıl güneş..
pencereni de açardın ya hani, şifreleştirmiştik dilimizi
bir tek kalbimi açtım ben sana
yetmedi..
oysa
seni anımsatan her yere yazıyordum ismini..
kitaplarına da yaz demiştin hatta masumiyetimizi, yazdım..
hiç kimse anlayamadı
bir sürü mana yüklediğim kalemin mürekkebini..



senden sonra da hep çamurlu kaldı sokaklar sevgili-m
kolay değil
yılların birikmişliğini taşıdı
üstünde bilinmezliklere gömülen ömürlerin ağırlığı..
bir de biz vardık, ikimiz
yol ayrımlarında intiharlaşan özümüzle..

ve gittin
ömrümü eceline terk ederek..


yanağımın ıslak izleri yokluğundan kalma hep..
yağmurları alnından öpüp getirdin çünkü bana
hoş gör şimdi
yağmuruna susayan çatlak dudaklarımı..









emel güneysu / 2003’e yazılamayanşiirler
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.