istiridye sancıları

keþke anlatabilseydim kendimi
bir suçlu gibi oradan oraya dolanarak
yeni dostlar bulmadan þimdi
baþka þehirlere gitmeden
baðýrmadan çaðýrmadan ya da
küfre dilimi alýþtýrmadan
demem o ki aþktan habersizsin
kendinden ötesi yok sanýyorsun

oysa bozulmuþ büyüler gibiyim ben
muska derilerinde çürümeye yüz tutmuþ
ne Tanrýnýn eli var üstümde ne kulun
saçlarýný omuzlarýndan ayýrdýðýn gün
giden rüzgarlarýn ahýný da bana yýktýn
neden þu ki üç çeyreklik bir ömrün sonuyum
sen de bil sevgilim bizde sofaya
’’ hayat ’’ derler basýp geçtiðimiz için

lila gölgeler bekliyorum sisli gecelerde
hangi kapýyý açsam bir baþka evin
merdiven boþluklarý çýkýyor bahtýma
her köþe baþýnda sicili bozuk bir sokak lambasý
her kaldýrým taþýnda vurulmuþ bir kadýn
taassuptan öteye geçmeyen bir akýl
en güzel kalemleri kel bir adam almýþ
bundan sonra neyi nereye neyle yazayým

neler istiyor gönül bilsen neler
açýlýp git diyorsun bir tekneyle sonsuza kadar
çürüyene kadar uzasýn sakallarýn
en fazla yüreðindeki kurt düþer
haklýsýn bizim deðil bu çað bu düzensiz dünya
istiridlerin kabuklarýný kýrýyor daha büyüyemeden
deniz atlarýnýn sefer hikayeleri yalan
gelmediðin yerden bana sensizliði anlatma






Resim/Murat Doðukan Ç
Sosyal Medyada Paylaşın: