Sultan der’ ki ben alayým
Gül dalýnda, bir koncayým
Daða taþa, güz gelince,
Gökyüzünde bir turnayým.
Sultan der’ ki, ayak yalýn
Gidiyorum, yaðýr köye,
Bahar geçmiþ gelmiþ yazýn
Gidiyorum, güle, güle.
Sultan der’ ki þu kim ola
Erken çýkmýþ gider yolda
Yoldaþ olmuþ ben giderim
Bu yollarda, dura, kalka.
Sultan der’ ki yaklaþ hele
Sen yolcusun dey ver, nere
Bakýyorum heyben sýrta
Gidiyorsun, yalnýz yine.
Sultan der’ ki, yolun çok’ mu?
Heybendeki, altýn kum’ mu?
Yorgun argýn gidiyorsun,
Yükün aðýr, hem de zor’ mu?
Sultan der’ ki yolum uzun
Hem çok zordur, bana sorun
Gidiyorum gece, gündüz
Gelmek bilmez, sonu yolun.
Sultan der’ ki, yaklaþ beri
Benim gönlüm, cennet gibi
Sevdim seni, ben yürekten
Al daðlara, kaçýr beni.
Ahmet Yüksel benim adým
Eðik durur, benim baþým
Bu âlemde, hiçbir þeye
Ermez oldu, benim aklým.
25 Þub. 17
Ahmet Yüksel Þanlý er