Birazdan gün doðacak.. Ben sensizliðe uyumazken, Bu yaþlý þehir yine sensizliðe uyanacak.. Birazdan gün doðacak.. Kýsýk sesiyle geçecek kapýmdan bekir amca, Baðýracak taze simit diye.. Birazdan gün doðacak.. Hacý anne açacak bakkal dükkanýný, Sýcacýk ekmeklei sevgiyle,titrek elleriyle yerleþtirecek dolabýna.. Birazdan gün doðacak.. Sokaklarý mesken tutan kimsesiz çocuklar kuytulara saklanacak, Gecenin yorgunluðunu duvar diplerinde atacak.. Birazdan gün doðacak.. Yine tek baþýma yapacaðým kahvaltýmý, Demli çayýmý doldururken yine gözlerim dolacak , Hüznüm evimin dört köþesinden bana bakacak.. Birazdan gün doðacak.. Martýlarýn sesiyle þehir uyanacak.. Birazdan gün doðacak, Ve ben, Yine geçip aynanýn karþýsýna kendimle konuþacaðým.. EY HAYAT!! YÝNE SANA SIMSIKI TUTUNMAYA ÇALIÞIYORUM.. SEN DE TUTSAN YA ELLERÝMDEN..diyerek, Gözlerimdeki ýþýltýya gülümseyeceðim sensizliðe inat..:) Benim deniz gözlü hasretim, Birazdan gün doðacak, Ve yýllardýr her sabah olduðu gibi, Yüreðim çok uzak bir þehirden senin þehrine akacak. Hayat bu.. En acý ayrýlýklarda,en koyu yalnýzlýklarda,en sessiz gecelerde bile Ayný ritminde akacak.. Birazdan gün doðacak..) Ve bir melek gelip sessizce fýsýldayacak kulaðýna, Uyandýracak seni.. GÜNAYDIN AÞKLARIN EN GÜZELÝ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
dostsesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.