hissetmemiþtim hiç bu kadar
ölümün kendime yakýnlýðýný
tüm bedenimin ter içinde kalýp
ayaklarýmýn buz kestiðini
ruhumun beni terk ettiðini
azrailin an be an boðazýma yaklaþtýðýný
alnýmda bulgur bulgur terleri
duyuncaya dek
tanýþtýðýmýzýn yýl dönümüydü
kendimdeyim henüz
seslendim önce isminle
sonra bir kelime i þehadet
böylesi bir günde
olacak sanýrým ebedi ayrýlýk
ve vuslatýmýz kalacak mahþere
eriyip gidiyorum sessiz çýðlýklarla
gözlerinin önünde
hadi sil önce terimi
sonra göz yaþlarýný
ve tut ellerimi sýkýca býrakma
oysa önceki vedalar vardý yaþadýðýmýz
ölümden daha acý gelen
ama þimdi ikisi birden
yaþanmýþ her ne varsa
iyisi ve kötüsüyle
götürüyorum yanýmda
helal eyle hakkýný
ey candan öte sevdiðim
bu erken gidiþlerde
veda edemesem de sana
bilki seni hep sevdim çok sevdim
unutma unutama beni emi
hoþça kal aþkým...
Refik
23.02.2017
Ýstanbul