yaðmur yüklü bulutlarla ufkumu kuþatan rüzgâr Kaf/kaslardan kopmuþ gibi yaðýþýndan belli naðmeleri sinmiþ her damlaya uþþakî gök bestesi bir güfte gerek divan-ý kalpten ardý kesilmeden.
istem dýþý uzanýyor kollarým -bu bir duâ hâli- belki kucaklarsýn beni say ki gülüyüm rüzgârýn dikenlerini yüreðinde gizleyen say ki ölüyüm yaðmur suyuyla yunmuþ gibi yaprak dökümü gelmeden hafiflet yükümü say ki mübbede hükümlüyüm aðýdý peþin yakýlmýþ...ölüyüm
eser mi bu rüzgâr yeniden? bu bulut bulunur mu? yaðar mý bu yaðmur bir daha?
açtým bütün pencerelerimi oluklar yüreðime kadar iner yað yað yaðmur içime içime es es rüzgâr içesine dinlerim besteni kendime gittiðimde...
#aha (ahmetalper)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Alper Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.