dön apakayým aþk yere düþtü diyerek gittiðinden beri yerdeyim kaldýrabilene aþk olsun.
dön apakayým, dön de gök çadýrý kuralým yer üstüne kubbe misali, beþ direkli mavi ýþýldaklarla apaydýn
anarýz samanyolu gecelerini. en koyu ânýnda uzatýrýz aþkýn hecelerini. kaldýrýrýz yere düþeni hilâl göründüðünde tutmaya baþlarýz yýldýzlarý. çolpaný konuklarýz atlas döþeklerde. sekiz köþeli yýldýzýn kapýsýný çalarýz ’edep yâ hû’ ile tan yeri apak olanda çimeriz uçmaktan gelen ýrmakta apak oluruz apakayým. besmeleyle
dön de kaldýralým aþký yerden kýlýcýmý çýkardým gömüldüðü yerden, yaðýz atýnla, yayýn, sadaðýn ve okunla dön de kaldýralým aþk aþk olsun. dön apakayým...
#aha (ahmetalper) 3þubat2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Alper Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.