KAR TANESİ

göz göze geldik
’elhan-ý þitâ’dan kopan kar tanesiyle
yol yorgunu bakýþlarýnda
tanýdýk bir cezbe hâli
mavi bakýyordu kahverengi gözleriyle
konak yeri seçti kirpiklerimi
anlatýsý vardý ötelerden
uzunca serencâmýný
söyleþirken bakýþlarýmýz huþû içinde
mukabil dinletilerimiz vardý
mukabele vezninde
buz kesilmiþti veda ederken sema ehline
ardýna alarak göðün uðultusunu
düþmüþtü yola bir muhacir kafilesiyle
havadan karaya, karadan griye
griden maviye...derken-
beyaz, biraz da saydam
emsalsiz bir þekle temessül ederken
ne bâdireler atlatmýþtý kalabalýklar içinde
esneterek sabrýný, dokunmadan kimseye
bir kýrpýmlýk menzile ermiþti
oysa bir su damlasýydýk hayat gizleyen
hâlden hâle geçmek ortak yazgý
bilmez ki kirpiklerime konmak
yüreðime dokunmaktý...
sükutumuz titreyip
ýslanýnca gözlerimiz
eriyiverdik birbirimizde
bakýþlarýmda eriyen kar tanesi
aslýna dönüyor uðultularý boðarak
akýyor yüreðime ýlýk ýlýk
...hiç düþünmemiþtim
kar sûretinde geleceðini
yâdýma düþtüðünde
kokundan tanýdým seni
gönlünce ak içime
inceden inceye
sükût içre kulak veririz
kýþ þarkýlarý söyleyen geceye...
#aha
(ahmetalper)
28ocak2017
Sosyal Medyada Paylaşın: