karýnca yine yolda bir elinde gül bir elinde lâle dilinde tekbir göz kýrpýyor hilâle sýrtýnda kadîm bir þehrin yükü aklýnda Kerkük dilinde hoyrat bir türkü -karakýþta sen yan ben kül olayým!
"gün ýþýdý gören gözlere" nimet külfetin ardýnda zorluktan sonra gelen kolaylýk gibi yokuþtan sonra iniþ gibi kýþýn koynunda gizlenen bahar gibi...