Seyyah olup gezdim yalan dünyayý,
Karanlýk çökmeden bir nur dilendim.
Görüp unuttuðum en son rüyayý
Anlattým semaya, yaðmur dilendim.
Vermedi yaradan, ne nur ne yaðmur.
Temiz olamadýk, her taraf çamur.
Fýrýnda ekmek yok, bozukmuþ hamur,
Açlara toklardan, bulgur dilendim.
Hani o komþuluk, selamlaþmalar?
Tadýmlýk yemekle yardýmlaþmalar?
Eskiden var imiþ bayramlaþmalar.
Mevla’dan insana, þuur dilendim.
Komþuyu aç görüp tok yatanlara,
Satmak için suya, süt katanlara,
Güçsüzü, muhtacý aðlatanlara,
Ýlahi kudretten onur dilendim.
Hatýrladým birden yýllar önceyi,
Kitap ýþýtýrdý titrek geceyi.
Masaya yatýrýp hür düþünceyi,
Yazan kalemlere okur dilendim.
Yangýný seyreden hiç su dökmezken,
Dostlar birbirine iyi bakmazken,
Yürekten yüreðe sevgi akmazken,
El açtým Allah’a, huzur dilendim.
Seslendiren: Turgay COÞKUN