Havada toz-bulut-sis, Karada tutam Toprak, Denizde bir fiske Tuz-Kum-Su, Ormanda Rüzgar, Yel önü titreyen Yaprak, Ateþte Kül-Duman-ýsý, Daðda Taþ Kýrýntýsý, Uzayda bir Atom Iþýn Parçasý... Sabun Köpüðüne sýðacak kadar eðer Dizelerim Þiir olsalar.
Damlardým Yaðmurla çise, düþerdim Yere, hýrçýn Çaðlayana aka,ulaþýrdým Nehirlere, Barajlarda setlene, Enerji ola Türübüde, mini Su Molükülümle kýmýldatabilseydim eðer Doðada miniicik bir Parçayý. Bir Fýsýltý gibi Kulak Zarýna ulaþsam, kaybolmadan bir Þeyler yaratsam, Nisan Yaðmuruna bir Damla bile katsam,(*) solurdum, bu ölümlü Dünyada Þair olurdum.
(*) Lütfen benim ATATÜRK ÇOCUKLARI 11 Þiirimi okuyunuz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.