Bu Kadar

Bazen asumanýn ummanýna dalýp,
Düþler kurardým, sýnýrsýz ve sonsuz,
Öyle bir hayali alemin cazibesine kapýlýp,
Yaþardým, mimsiz, kusursuz.

Derdest ettiðim her albenili hakikat,
Bir yalan, bir ihanet, bir acýdan ibaret,
Hakikat bildiðim, bu zahiri alemde,
Hakikat bu, istesem de istemesem de.

Nasihatler, paradan ibaret, maddi manevi,
Sonsuzluk vaat edilmiþ gibi mücadeleler,
Ya ben yanlýþ anladým bu rüya alemini,
Ya da yanlýþ anlatýlar bana alemin gerçeðini.

Bir gülü, koklamak için diktim gönlüme,
Mutluluðu, kokusundan bulacaktým kendimce,
Gel gör ki, diktiðim gül, bir zehirli gül,
Gül diyorlar bana, hem de zehirli gülle gül.

Ýþte bugün yaralýyým en narin yerimden,
Herkes þen bilir, mutlu bilir beni, oysa ben,
Ýçi kan aðlayan, gönlü yangýn yeri biçare,
Ölüp, gidiyorum yalancý aleminizden.

Sosyal Medyada Paylaşın: