Veda

Yolum düþer elbette Amasya’ya,
Yeþil ýrmak boyunda yine gezerim.
Ama gönlüm düþmez asla tasaya,
Acý verenleri artýk baþtan sezerim.

Sabah beþte olmaz yola koyuluþ,
Bir otelde öðlene kadar uyurum.
En güzeli tüm acýlardan kurtuluþ,
Ben nasýlsa yeþil ýrmak suyuyum.

Bir kedim var orada adý sarýþýn,
Yaptýðým salatadan aþýrýr durur.
Siz yine yok yere ihanetle yarýþýn,
Seven kalp dengini elbette bulur.

Hoþ deðil nedense ayda yine ten,
Bir veda çok demek yola giderken,
Dostluða bu acý bence çok erken,
Düþlerimden çekil veda ederken.

Sosyal Medyada Paylaşın: