Ne zaman fikrime düþerse ismin
Gönlümün içini bilir gibisin,
Ne zaman özlemle anarsam seni
Gözümün önüne gelir gibisin.
El baðýnda açmýþ bir gül olsan da,
Sevgisiz; güneþsiz, susuz kalsan da,
Sararsan, boynunu büküp solsan da
Uzaktan, kokunu verir gibisin.
Cevabý olmayan en büyük sorum,
Fitili günahla örülmüþ bir mum...
Iþýðýn yaþamdýr, sönüþün sonum,;
Yanarak, yakarak erir gibisin...
Hayatýn her demi dönse de güze,
En güzel mevsimi yaþattý bize.
Saçlarýn, gözlerin hep, dize dize
Alnýma yazýlmýþ þiir gibisin...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.