Yaðmur esir almýþ gibi rüzgârý, tutuklanmýþ göðümün masum bulutlarý...
Tesellisine kavuþamayan dert gibi
baþa sarýlamayan film
içimi bitiren o güve’n
kapaný önemsemeyen kurt misâliyim
bir elimde çiðdemler
diðerinde fesleðen..
Ömrünü kuþlara adayan ruh gibi
kederi bile okþayan sevgi
okyanusa atýlan o taþ benim
tek onulmaz yaram sensin anne
gerisi hafif, ötesi çizgi.
Þaka sanýlan tehlikeli oyun gibi
saklanan unutuyor dertleri
güzde yaðan kar gözlerim
beklemek...
zemherinin güneþi.
Susulsa geçecek gibi
yutulsa bu düðüm çözülecek
ömür, kara büyü damarlarýmda
yazarsam küseceðim kadere
yazmazsam ölecek..
Teselli duraðýymýþ rivâyate göre þiir
ki öyleyse Râbbim eðer
ya bir yudum huzur nasipleneyim aynü’l hayattan
ya da
gömüleyim küllerime, hârýmýn rüzgârlarýný dindir..