þaþýrmayý özlüyorum heyecaný sesimde frenlemeyi böyle katýla katýla aðlamayý sesimde güvercin besleyen neþeyi özlüyorum tam ayarýnda insan olmayý ve kaybolmamayý hiç kimsenin çekmediði bir frekansta öyle iþte hislerimi aldýrmýþ gibiyim hayatýn ameliyat masasýnda yüzünü görmediðim cerrahýn koluna yapýþýp son kez aðladým ve bitti kan kokan konuþmalara konu olmuþ gibiyim balkonsuz gözlerde düþman ilâný gibi köhne beyinlerin ciðersiz seslerindeyim gülüyorum biliyor musun adým geçiyor diye çiçekleniyordur oda sadakam olsun karanlýða! bazý insanlarýn varlýðý þeytan besmelesi gibi siyaha boyanmýþ su ya da maskeleri yüzlerine yapýþmýþ gibi plastik gülücüklü samimiyetlerden tiksiniyorum anlýyor musun soðuk bir elin dokunuþu, ve artýk yarým bir tebessüm bile sevgiden sayýlýyor sen ne yap ne et içinin en huzurlu yerine baðdaþ kur alengirlisini arama!
✒T.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Apsara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.