Yere batsýn acýlar, yürek tutuþur yanar
Bizi düþman görmenin sonu gelmeli artýk
Analarýn yüreði körpe kuzuya yanar,
Taze canlar vermenin sonu gelmeli artýk.
Bu ne hüsran ne keder, hem kýþta hem de yaz da,
Ana baðrý tebessüm etsin artýk biraz da,
Mutlak bu cefalara kayýtsýz kalýnmaz da,
Þuursuz kul yermenin sonu gelmeli artýk
Kara toprak baðrýna yüzünü nasýl çizsem,
Titriyorken ellerim, hangi kelâmý yazsam.
Þeytana koca mezar, düþmana çukur kazsam
Ak’la düðüm dermenin sonu gelmeli artýk.
Musibet dine varmýþ mü’min uyanmaz sandýn
Bu ne irfan ne ahkam , Türk’ün adýný andýn
Eðer ki Osmanlýyý þahlandýrýrsan yandýn
Sabr’a zevâl sermenin sonu gelmeli artýk
Uhut, musul, Rakka’da ölmekle bitmez nefer,
Ýstanbul, Þam, Halep’te Ýslamýn olsun zafer
Bir birini vuruyor ümmet yüce Peygamber
Kardeþini vurmanýn sonu gelmeli artýk.
Zeynn