SABAHLAR...
SABAHLAR...
Þafakla sýzýyor, perdeden içeriye ýþýklar,
Mayhoþ,baygýn olan o uykulu sabahlar,
Ýki elin parmaklarý misalidir,iç içe aþýklar,
Akþamdan kalmýþ o gecelerdir,sabahlar...
Sesleri hafif, duygular ise ipek tadýnda,
Aþkýn harfleri ise mana olmuþ, adýnda,
Gel gönül neþe ,keder var bu kadýnda,
Dokununca çýrpýnan yürek imiþ,sabahlar...
Dirseklenmiþ yastýðýna,daðýnýktýr saçlarý,
Ela gözünün üstünde sýralanmýþtýr kaþlarý,
Mutluluktan, yanaktan süzülen o yaþlarý,
Ten dolanmýþ canýna,bal tadýnda sabahlar...
Dokunmaya kýyamam,sarabilsem baðrýma,
Yüreðinde ki sevgisi,kulak vermiþ çaðrýma,
Neþter ile dokunmuþ,çaredir kalp aðrýma,
Ýki tende bir olan can,aþk adýnda sabahlar...
O gülümdür ben dikeni,el deðince batýyor,
Zaman mekan demeden bana caka satýyor,
Güzel yüz,ince ruhuyla usulca içime,akýyor,
Yokluðu ölüm gibidir,onsuz gelen sabahlar...
Þeyhim;Derki cananým,kýyamaz maþukuna,
Ben Onsuz divaneyim, seyirci Dünya buna,
Ben avuç suda balýk, O suda yüzen Suna,
Sarýp sarmalaþýrken,hayli ýslaktýr sabahlar...
Heyecanlar dorukta,kesik nefesli sabahlar...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 19.02
20.01.2017
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.