yýllarýma sesim yankýlansýn göçe giden karlý güvercinlerin kanatlarýyla rüyalarýný yollasýn aðustos ölmesin artýk kelebekler sahipsiz mezar taþlarýna konsunlar sonra bir meltem örtülsün saçlarýma sessizliðimin ince perdelerini aralasýn orada içimde baðdaþ kuruyor mahzun çocuk incinmiþ gülüþünü okþuyor ruhumdaki ihtiyar âh, kaç insana böldüm ömrümü bilmiyorum ki kaç insaným toplasan toplasan yine yarýmým yine yarýmým...
nicedir bir yurtsuzluk yapýþmýþ yakama yumruklarýmýn içinde yok oluyor kimliðim hangi masalýn fýrâri kuþuyum hangi eski þehirin aranan kayýbýyým bilmiyorum sanki yüzyýllardýr evimde boþ bir saksýyým sanki evvelden beri kendi kendime yabancýyým...
✒T.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Apsara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.