Yaşadım Demekde Yetmiyor

Ýçimde hüzün çalan þarkýlarýn melodisi
notalarýna savurup bendeki beni
düþünüyorum þimdi !
kaç yalancý baharýn ardýndan sürükleniþimi

kaç kez kendi ellerimle toplayýp sarýp sarmalamýþým
yere düþen / bu kimsesiz / hiç büyütemediðim
öksüz çocuðun cam kýrýklarýyla dolu yüreðini

kanayan kaç yaraya tuz basmýþým bir baþýma
kör karanlýk gecelerin hazin sessizliðine sýðýnýp
soðuk duvarlarýn gölgelediði odamýn loþ ýþýðýnda

kaç kez yitip gitmiþ bu akýlla / sondan döndüðümün
hesabýný alamadýðým hayatla kavgalarýmýn sonunda !

hangi kelimelerin hangi kalbe deðeceðini bulamadýðým
içimden geçen þehirlerin yalnýzlýðýna asarken bu bedeni

seni seviyorum deyiþimede inanma ..

tek gerçek ölüm sevdiðim / ölüm /
yaþadým demekde yetmiyor


Sosyal Medyada Paylaşın: