Ýstersen mavi olurum arar bulurum en maviyi sen istiyorsan eðer
dizinin dibinde dururum beni avucuna al titriyorum üþüyorum korkuyorum
durduðum tenha bir yer kaç zamandýr burdayým bekliyorum pencereni açmaný camdan bakýp görmeni uyumadan sabahladým gecelerce þafaða deðin uzun soðuk gecelerde yorgunum içeri al üþüyorum korkuyorum geceleri avucunda tut beni ýsýt beni avuçlarýnda yaþanýr mý kýrýk bir kanatla atma beni yadellere güvendiðim sensin sen de bunu biliyorsun gücüm kalmadý senin tutkun ise baþka sevdiklerin Güvercinler heybetli heybetli kuþlar bir de þu mavi Martýlar bu pencere önü karanlýk al beni içeriye durma artýk avucunda ýsýt beni birazdan yaðmur yaðmaya baþlar ýslanýr bütün yalnýzlar ekmek peþinde bütün arkadaþlarým benim derdim ise sýcak bir yuva al beni içeri hadi durma
ne bülbül gibi güzel sesim ne Kartal gibi kanatlarým Martý ise mavi
istersen ben de olurum ama bir Martý deðilim heey orda mýsýn duymuyor musun küçücüðüm çelimsizim avucunda büyüt beni bekletme al içeri üþüyorum
7/Þubat/2011/Pazartesi/Ankara
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.