Deniz Mavisiydi Gözlerin

Geceler koynunda saklarken düþlerimi
Beni benden alan gözlerine
Tutsak ettim gözlerimi
Bizim þarkýmýz çalýyor çok uzaklarda
Eski güzel günleri anýmsatýyor
Daha dün gibi hatýrlýyorum
Ýlk öpücük konduðunda dudaklarýma
Düþler kapýsý aralanmýþtý .

Denizi alýp gözlerine sürmüþtüm
Dalgalar beyaz köpüklerini býrakýrken kýyýlara
Kumlar üzerinde þakalaþýp yürüyorduk
En güzel sözleri fýsýldayarak
Ayak izlerimizi arkamýzda býrakýyorduk .

Ne zaman ayrýlýk kelimesini telaffuz etsen
Sen diye baþlayan her cümleme
Gözyaþlarýmla hüzün ekliyor
Þafaðýn doðmasýný bekliyorum seninle
Her yeni gün umuttur diyerek .

Alýþkanlýklardan vazgeçmek kolay deðil
Yorgun kalbime söz geçiremiyorum
Bunca þey boþuna mý yaþandý
Bu kadar kolay mýydý çekip gitmek .

Biliyor musun
Gidiþine hiç üzülmedim
Geç de olsa açýldý gözlerim
Ben seni pembe hayallerime alýrken
Sen boyumu aþan
Derin sulara çekiyormuþsun beni .

Yüreðimi kanatan da bu ya !
Sen sadece sever göründün
Duygularýmla oynadýn
Yaþattýn kahrolasý aþk acýsýný
Biliyorum unutmak kolay deðil
Çek git hayatýmdan diyorum .

O piþkin tavýrlarýnla diyorsun ki
Bensiz yapamazsýn
Ama unuttuðun bir þey var
Benim için artýk
Hiçbir þey ifade etmiyorsun
Çýldýrmýþlýðým çaresizliðime deðil
Hiç hak etmediðin halde
Bu kaçýncý þans verdiðim sana ...





Refik
16 . 01 . 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: