biz bizden gittik örselendik ne bir sözümüz kaldý söyleyecek ne de bir kalp kaldý yüz yüze bakacak deli gibi sevecek eser yok onlardan bittik
kaybettim tüm duyularýmý seni hissedecek varlýðýný bilecek
rahatýna bak mutlu ol þimdi unuttum yüzünün çizgilerini hayal meyal görecek gözlerim seni bittin bende yokum artýk sende bul baþka birini sevecek bir baþka gönüle girecek önce sor kendine sevmek mi sevilmek mi git sonrasýnda dilediðin gönüle ve mutlu ol gönlünce ama çýkarma aklýndan unutma sakýn yaþam denilen etme bulma dünyasý sana da dönecek yaptýklarýn birbir
ateþlere attýn yan diyerek su serpmedin bir damla sön diye oysa bilmedin görmedin gözlerimdeki her yaþ yangýn dý yakar mý ateþ ateþi
anladým hiç sevmemiþsin beni kavurup yaktýn küle döndüm aþkýnýn nar-ý ile karþýlýksýz da olsa beklentisiz seven biriyim gönülden uzak da olsan sen ölümüne sevdim yokluðunda sözlerimin eriyim
bilirim vardýr her gecenin sabahý elbet ve her yeni gün yeniden doðuþ yeni bir baþlangýçtýr her son gibi olmasa da gidiþinin dönüþü söylense de son sözler bu yürek hep seni özler.
Refik 16 . 01 . 2017 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
-/-keskinsirke-/- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.