Hüznün resmi çizilirken

hýþýrdayan bir yaprak gibi sessiz gece
uðultulu bir orman kadar içli
ve avýný bekleyen yýlan kadar sinsi


rüzgar
kurtulamýyor ayaðýna dolanan karaçalýdan
vuruyor kendini yerden yere
toz bulutuna karýþýyor hayaller


kekik rayihalý gülüþün gelirdi
keklik sekiþiyle
sesin tatlý bir pýnardan akan su
içtikçe içerdim ölesiye


güneþ saçlarýmda örülü
aþkýn yediveren dallarý
yedi renk yaðmurla sýrýlsýklamdý


þimdi
kirpik fundalýklarýný
yerle bir ederken çývgýn
yüreðin kavi sundurmasý
karþý koyamaz bu fýrtýnaya
borana…


buz kesen soluðuma kenetleniyor
dilimde sarkýt oluyor
söylemek isteyip söyleyemediðim sözcükler


düþüyor karanfiller düþlere
avuçlarýmdan taþan kederler
silip süpürüyor aþk çizgimi
hüznün resmi çiziliyor geceye...


AA
Sosyal Medyada Paylaşın: