Uzarken karanlığa

ardýþýk acýlar taþýnýyor mavnalarla
veda eden aþkýn ardý sýra
yüreðin yarým kalmýþ yanýna


hayallerim fýrlayýp düþerken sokaða
cüsseli gece çöküyor omuzlarýma


bulutlarýn koyaklarýnda biriken yalnýzlýk
süzülüyor saðanak halinde kaldýrýmlara


saçlarýndan sürüyor ayazý hoyrat rüzgar
çýðlýk çýðlýða
sularda boðuluyor
elinden tutamadýðým yýldýzlar


sessiz sedasýz çekip giderken sevinçler
paslý kilitler vuruluyor sýrça köþke
sancýlar içinde kalýyor düþler


güzün kan çanaðý gözlerinden
parkelere düþerken gülüþler
çýrýlçýplak ömrümün
mor geceleri üzerine
örtülüyor yoz þiirler…


AA
Sosyal Medyada Paylaşın: