Dünyayý sýmsýký kavramýþ avuçlarýndan Bir kez daha dokundum saçlarýna Kar kýrýlganlýðýnda nar kuþlarýyla anlaþýp Gözlerine soyundum bu en soðuk gecenin,
Mor çaðrýþýmlarla, beyaz perdelenirken sesizce Yazýlanlarý su üstünde saklý bir kent Güney rüzgârýyla eriyen bir dað masalýnda Kehribar bulutlarla göç maviden buzullar ülkesine
O bilinmezin ki ardýndan uzun bir meridyen Taþý keskin bir kadetral titremesi ve sürekli bir sobe Bildiðim her dokunuþta gölge aslýna uygundur Gözlerine çiçek býraktým bugün,
Bu gün henüz bir ölüm haberi yok Agzýnýn kýyýsýnda uzana blirim Sonsuzlukta radikal kelimelerle þiir Anlamadýðýn bir dilde Öpe bilirim zamaný Kirpiklerini örtmezsen üstüme Hep ayný saatlerde üþürüm
Hatta bir pembe gülümsemyle kâinata sürgün ede bllirim yüzünü
Dokunsan bir sesin uðultusuna Olur, olmaz týrnaklarýn uzar Sonra aklýnda bir kapý Sokaða çýkan gülüþüne Sürgün Þehir
Bir kýrlangýç Tanýmlanmamýþ birincil yakýnlýðýn Öncesiyle sonrasý arasýndaki rüzgar Dikey tek köprü düþümü
Duyulmayan ezgilerinde gizlidir her þiir Ruhuna mistik masllar okuyan Kardan kadýn Ki Senin kar altýnda Ateþ yakýþýn Zeus’a
Sana dair ne varsa antik söylence Bir alfabede unuttuðun parmaklarýn ...
CC_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cumali Çorbacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.