MAKBERİN BAHÇESİ İMİŞ DÜNYA...

Yanýk kýtalarýn zehirli lehçesi:
Makberin bahçesi imiþ dünya
Hele ki andýkça dünü için için kanayan:
Surelerde hüzün yürekler zaten yaralý,
Kambersiz düðün misali
En naif örgü yine özlemin zuhuru:
Bir matem bir mutluluk,
Debdebeli çöküþlerde nakþeden
Ne çok hezeyan.

Çýkmaz sokaklara düþmüþ yolum bir kez
Hele ki kenetlendiðim onca düþte:
Duy da inanma, sefil gönül,
Maruzatýn hep mi ayrýlýk hep mi ölüm?
Günlerden sevgi olmalýydý oysa
Geride kalan telaþlarýmý da sýrdaþ ettiðim benliðe
Sayýsýz kuralý da yok saydýðým:
Dokunmak kadar yüreðe nasýl da yüce bir makam
Sevginin tefrikasýný saklý tutarken bilinmezin indinde.

Suretler soluk mizaçlar yorgun;
Surlarýnda yüreðin en dokunaklý terennüm
Yine beyan ettiðim gün ve gece,
Hayli meþakkatli bir tecelli þu yongasý ömrün:
Bin bir telaþ arakladýðým dünden,
Dokunmaya kýyamadýðým pembe gülün feryadý mý yoksa
Ansýzýn ifþa eden kayýp rotasýný döngünün:
Hele ki o nidalara gizlediðim umutsuzluðu
Biraz da yalnýzlýðýn peþrevi iken sol yanýma sokulan.

Sürgün lehçeler iken tahliye edilesi
Ve en muamma tehdit kanatan yüreðin çeperini;
Bir yandan boyutsuzluðum,
Andan kopuk yarýnlarým yine tecellisi umudun
Nasýl nasýl da zifiri kara kayýplarýn sene-i devriyesi
Yetmedi cellât bir i mgede kýstýrýldýðým,
Gerisin geri kaçýp da dengimde aradýðým o nazenin ninninin
Anamýn kucaðýndan kopup gelen gönülsüz isyanlarým
Bin bir günahla cebelleþtiðim.

Sanrýlar kuytularda uyutulmuþluðun cinneti;
Yorgan misali ölüm zebanin doymadýðý,
Zaman zaten en illet sancý
Ellerimden kayýp giden her ne kadar tehir etsem de
Yediðimden ziyade yenildiðim,
Kendimden geçip de ermeyi dilediðim
En diril mahkeme yine sevginin baþ tacý,
Ölümün son olmadýðý bir rüya.

Korkmalýyým belki de:
Azat edildiðim iklimlerden çaldýðým þarkýlarý da
Tescil etmeliyim melekler öperken yüreðimden,
Bir punduna getirip nakþetmeliyim hazaný
Ve dikmeliyim sökük yakamý:
Hani iliþtirdiðim aþkýn yüzü suyu hürmetine
Beyan etmeliyim baþýboþ sevdalarýmý.
Doyamam oysa doymadým da ezelden sevmelere
Yitip gidenlerin arkasýndan boca etsem de yaþlarý
Hele ki kundaklanmýþ yaslarýmý da unutamam asla,
Unutulsam da umursamam belki de binlerce nida
Ardýmdan adýmý haykýran,
Ben yüreðimle düþmüþken yollara
Yine muhatap bildiðim
Aþkýn neferi en muteber cümle…




Sosyal Medyada Paylaşın: