sen susunca zihnim darmadaðýn oluyor çaresizlikten kalbimin kiri dað boylarýna özeniyor, akl-ý firar.. ayaklarýmýn titrek telaþý gecenin ardýndaki sýcak gülüþe kanat çýrpýyor durmaksýzýn.. sonra yüreðimin yankýlarý uðulduyor kulaklarýmda.. zaten ne zaman dokunmak istesem ellerine parmak uçlarýn kalbimi yakýyor..
sensizliðe uyandýðým her sabah fütursuz yaðmurlar karþýlýyor gözlerimi.. ben hep sana aðlýyorum aslýnda ve o vakit þehadet getiriyor kalbim, besmeleyle yýkadýðým aþkýma..
aklýma düþtükçe iklimsiz kelimelerin alnýmýn yazgýsý kadar, boðuluyorum aðýrlýðýmda.. saçlarýmda gezen günahlarýma tövbe ediyorum sonra.. ve hayalin sürülüyor ya ruhuma bin günahýn içinden geçiyor yüreðim.. cehennem ateþinde kavrulurken dudaklarým ecel yine teðet geçiyor þah damarýmý ölemiyorum..
bakýþlarým bile küskün bu aralar bana.. sen de bilirsin hem, gözlerinin gurbetinden nasýl korktuðumu içimde çýðlýk olan susmalarýn, okyanus barýndýran sonsuzluðunu..
.....
susmalýyým ben yine ki, tespih taneleri þahitlik etsin Araf’ýn dahi g’özünden düþen kalp hýçkýrýðýma.. üstelik cinnet geçirmiþliðim de varken avuçlarýmda susup beklemeli kalbim, bir gün benim olacaðýnýn umuduna..
emel güneysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
..güney_su.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.