YOKLUĞUNUN HUZURUNDA

sebebim oldun yýkýlýþýmýn
söyle þimdi mutlu musun
artýk uzaktan bakacaðým sana
unutacaðým bendeki seni
bilmiyorum becerebilir miyim
kýrýldý bir kere yüreðim isyanlarda
"sevme yanarsýn"demiþtim
"dinlemedin sevdin"diyor
sevmiþtim
bu kaçýncý yýkýlýþ bu kaçýncý aldanýþ
vazgeçemedim
ne senden ne de sevginden

ettiðinde son vedada
dökülmüþtü gözlerimden bir kaç damla yaþ
fark etmeden istemeden
gidiyorum deseydin önceden
incinmezdim belki de gitmenden
oldu yokluðum senin elinden
arkamdan hançerlenmiþçesine
oysa ne de çok sevmiþtim seni
taparcasýna
çaðýrsaydýn deseydin gel
olurdum bir nefeste yanýnda
saçýnýn bir teline verirdim ömrümü
istemedin

yoksun þimdi çok uzaklardasýn
her yaným hüzün hüsran
sensizliðimde geçmiyor zaman
kederdeyim
ömür törpümsün içimi oyarcasýna
nefessiz býraktýn boðarcasýna
yanýlan yenilen hep kýrýlan olsam da ben
olmadý isyaným sana

yokluðunda sevdim olmadým piþman
her aklýma geldiðinde düþündüðümde seni
maziye bakýp bulurum teselli
varlýðýmda da sen yokluðun da sendim
olmadý bir tanem olamadýk biz
gitsen de unutma beni emi
býrak yüreðin ben de kalsýn
alev gibi yanýyor bedenim
titriyor yüreðim
zemheride yaz aðustosta ayaz gibi
üþüyorum

þimdi
hiç bir þey mutlu etmedi beni
seni düþünmenin huzurundayým...





Refik
31 12 .2016
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: