Sevgi, huzur, hep el ele yürüyüþüm duruverdi, Rüzgâr savurdu öteye, mutluluk beride kaldý. Yaþlýlýk dört bir yanýmdan, beni birden vuruverdi, Acýsýyla, tatlýsýyla, bir ömür geride kaldý....
Gençlik, ömrün hoþ demiydi, çiçekler, güller içinde... Anam, babam, sevenlerim... Hep müþfik eller içinde... Ahþap konak, anýlarým, eflâtun tüller içinde Unutmadým, unutamam, gönlüm hep orada kaldý...
Yaþanmýþ bunca güzellik, bazen sevinç, bazen hüzün, Kâh baharýn umut rengi, kâh sarý çehresi güzün... Ve hiç kaybolmayan hayâl, özlediðim güzel yüzün, Yüreðimde sarmaþ- dolaþ, hepsi bir arada kaldý.
Sarý çiçek, gün ýþýðý, gökyüzünün mavi rengi, Kuþ sesleri ve þarkýlar... Hepsi mutluluðun dengi... Acýmasýz zaman kesti, sürüp giden bu âhengi, Sazlarýn sesi kesildi, þarkýlar yarýda kaldý,
Geceler öyle ýþýksýz, belirsiz hep yarýnlarým, Bir yanda tüm sevdiklerim, evlatlarým, torunlarým, Ve bir yanda, zulmü her gün artan zalim sorunlarým; Gitmek mi zor, kalmak mý zor? Aklým, bu soruda kaldý.
Bilgi, hüner, baþarýlar, hepsi onur verir ferde, Arýnýn topladýðý bal, bu birikim, hani nerde? Üç beþ þiir kýrýntýsý...Bomboþ petekler yerlerde, Gong vuruldu, perde indi... ’Bütün bal, arýda kaldý...’ *
Ünal Beþkese
*(Üstat Cahit Sýtký Tarancý’nýn deyiþidir)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.