YAPMA KADIN

Raký görmemiþ bardaklar ölüyor,
Bu aþkýn baðrýndan çekme elini,
Ölesi düþman, tuzaklar örüyor.
Gitme, olmadan annemin gelini.

Kefene koysam, benim sevgim ölmez.
Bu senli gözler, ah bilirim gülmez.
Gidince sanma her þeyim tükenmez,
Hangi yar siler gözümün selini,

Neler yaþadýk, anlatsýn melekler.
Bu aþkla can buldu ölen kelebekler,
Allah’a anlattýk gülen hayaller,
Matem olmasýn sevdamýzýn rengi,

Ömrüm yas tutar, güneþ kan kaybeder.
Yüzünü görmesem, yýllar can kaybeder.
Kente kurþun yaðar, her zaman sürer.
Alýp götürme cennetin sesini.

Yollar dirilsin, yapma kadýn desin.
Vicdanýn seni bana yakýn etsin,
Kirpiðin titresin, saçlarýn essin.
Bana döndürsün gözün bebeðini,

Tamam hadi sen git, sende hiç ar yok.
Aramýzda daðlar, içimde nâr çok.
Ben sana hep aç, sen bu adama tok.
Bir gün yaþlarla anacaksýn ismimi..

ÞÝÝR : Servan Erdinç
Sosyal Medyada Paylaşın: