Eskilerden eski bildik bir şarkı karışıyor havaya yukapel
Eskilerden eski bildik bir şarkı karışıyor havaya
Tiz sesli bir hançereden geçmiþ anýlarýyla þimdi unutulmuþ gibi o eski þarkýlar da gönlümü ruþen kýlan o hanendeler nerde ruhumu inþa eden o müstesna dizeler nerede saklanmýþlar o þairler nerede
nerede o endam o endaze o naz o niyaz yaz yaz bitmez muktedir deðil ki kalem o hayatýn mutedil iklimi nerde o füsunkar geceler nerde aþk nerde sevda mehtap yüzünü örtmüþ nerelerde ki þimdi görünmüyor sevda yüzlü dolunay
alýngan bir geçmiþin ahýný mý aldýk biz o eski Ýstanbul ki o eþsiz sevgilimiz þimdi nerde sevinçlerde kulaç kulaç dalardýk denizin göbeðine þen kahkahalarla oynaþýp turkuazla
kucaklaþýp maviyle söyler çalar oynardýk nerede o füsünkar geceler parklar bahçeler nerde sokaklar perperiþan kaldýrýmlar sitemli þimdi gülen gözler yok dargýn ve elemli
incinmiþ çöl olmuþ gönül kuraklýk baþ göstermiþ göz gözü görmeyen kesif bir sisle kaplanmýþ her yer gündüzler ardý sýra kapkaranlýk gecenin tam ortasýndayýz eskilerden bir müzik bildik eski bir þarký karýþýrken havaya
elimiz kolumuz kanadýmýz kýrýk dargýn ve öfkeliyiz öleceksek yine ölelim üstümüzden atýp bu kanlý ölü topraðý
Yüksel Nimet Apel 25/Ocak/2014/Cumartesi/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.