O YORGUN TERENNÜM...

Adsýz rabýtam…
Gergefim, sancým, bahtýn sancaðýna
Diktiðim umutlarým:
Münevver bir günce belli ki tek ikbalim,
Sýrdaþ bir kelam ezelden beri tek tesellim.

Mabedim düþkün ve yorgun sýrlara yüklerken fermaný,
Çalamadýðým mutluluðun hoyrat imlerine
Takýlý aklýmýn kuru pýnarlarý.

Tefrikasý hüzün o köhne aþk’ýn,
Meramý saklý bir tehdit adeta
Ýz sürdüðüm cümlelerin yüzü suyuna hürmeten
Tek sýkýmlýk bir kurþun aklýn firarý.

Tümden geldim günbegün,
Teðet geçti geçeli ýrgat sevdalarýn
Gönülsüz varlýklarý,
Bir hücre evinde bastým baðrýma
Sýrasýz ölümünü kucaklarken
Akýl almaz ifratýný, sakil bir darbede
Yüzleþtiðim hayatýn tüm detaylarýný.

Nidalarýn soluksuz ifþasý
O yorgun terennüm,
Batýlýnda ömrün gömmelere mahkûm
Nice kayýp, kaymalarýn tecellisi
O zeminde son bir dans
Kaderin peçesi karartýya dönüþmüþken,
Kýrýk bir niyaz yine varlýksýzlýðýn þeceresine
Sýðýnmak kadar akla zarar.

Mücbir sebepler kadar hazin bir ifþa,
Kerelerle uyutulduðumun sancýsý belki de
Kem gözlerde hazin bir isyan,
Sökülen onca taþ yerinden,
Savruk nizamlara dikmek kadar da beyhude
Sancaðýný mabedin.


Sosyal Medyada Paylaşın: