yıkılıyor

daha merdivenlerden
inerken
inmeden
pencerden gördüm
caddeler yýkýlýyordu
aþaðýya indim ve
yürümeye baþladým
þehir üstüme üstüme geliyordu
yol kenarýndaki aðaçlar da yýkýlýyordu bir bir
yýkýntýlar arasýnda þehre ulaþtým
caddeler doluydu kalabalýk
insanlar gürül gürül her yana
ayaklarý var ama baþlarý yok gibiydi insanlarýn
sürü sürü
sürüler baþsýzdý her yerde
dünyada
kimselerde bir telaþ belli deðildi
her þey ayný gibi akýyordu gölgesiz

turisler resim çekiyor
kýzlar sakýz çiyniyordu
her þeyler yýkýlýrken üzerime
bana bir þey dokunmuyordu nasýlsa
yýkýntýlar içinde insanlar
yýkýntýlar içinde her þey hayat
insanlýðýmýz yýkýlýyor üstümüze diyordum kendime
bütün hayellerim de dökülüyordu
eski bir evin sývasý dökülür gibi
kimsenin bir þeye aldýrdýðý yok gibiydi
sürü akýþý devam ediyordu her yöne
bütün dünya þehirlerinde de ayný
sürü,
onlara televizyonlar balon daðýtýr hala
renkli balonlar

yýkýntýlar
açlýk
sömürü
savaþ ve katliamlar normal olma yolunda
yan sokaklarda olurken bunlar

onlar,
insana
þu köleliði ve onun kaderini sevdirmeye
bir de buna inandýrmaya yönelik iþlerle uðraþýyorlar...

halbu ki,
bu öldüren karanlýk
kapitalizm ve onun sömürü düzeninin sonucu
bu karanlýk kapitalizmin kendisidir
her þey küçük bir azýnlýk için
savaþlar
dünya yoksulluðu
göçler-kaçýþlar açlýk da
kapitalizmin zenginliðinde...
ormanlar akar sular denizler
güney-kuzey kutbu
bütün yaðmalama
insanlýðýn malýný doðasýný talan eden kapitalizm
yani onlarýn sermayesi
onu yürüten devlet gücü
ve yalaka sýnflarý
ordusu polisi ajanlarý ile kapitalizm...

ölüler geri gelmez bilirsiniz deðil mi
söndürülen hayatlar hesap sormaz
hesap sorulur bir gün elbet denir
elbet

büyük çukurlar açýlýyor hayata
büyük çukurlar
kara çukurlar içinde yaþamýmýz devam ediyor
geleceðin mezarý kazýlýyor ayaðýmýzýn dibine
farkýnda deðiliz

hala renkli dergilerde yarýþmalardan baþka
küçük azýnlýðýn mutlu resimleri sayfa sayfa
görüyoruz
þirket sahibi yöneticiler
mutlu gibi baðýrýyor
küfrediyor bize aðýz dolusu

haberlerde deðiþmeyen dünya resimleri
kriz savaþ felan
beyinsizlerin söylevi sürüyor
propaganda propagandasý
ne önemi var
caddede dondurma yalayanlar
sakýz çiðneyen adam elinde orient tespihi
kaygýsýz oturuyor karþýmda

banka faizleri ve pahalý eþyalar olan mazalar
ve her þeyin böyle devam edeceðini anlatan
dar klafalý beyinsiz bilgiçler
alaylý gülüþler savururuyorlar her yana
ve nasýl olsa sürü izimizden gelecek diye
baþkalýða ölüm diye baðýrýyor ruhsuzlar
bizden olmayana ölüm

insaný zayýf yanýndan yakalayan sistem biliyor
bir þeker için kendini satacak haldedir onlar diye
zayýflýðýn gücüyle mi yýkýlacak bir þey
cahalet tek korkulacak þey

bir þekere satar mý insan kendini
evet satar
sevgiyle koyun koyunayken de
inkar eder aþký
iþte insan bu
ve onun ellerinde kan vardýr

biraz önce çocuklarý boðup öldüren
þimdi yalvarýr tanrýya
varlýðýndan þüphe duyduðu tanrýsýndan
af dilerken bile suçu þeytana atar
o beni yoldan çýkarttý
ne olur

olsaydý þeytan
gerçekten olsaydý
ona
alçak yalancý insan derdi mutlak

iþte böyle devam ediyor...





















Sosyal Medyada Paylaşın: