o zamannar bizim iki belik üþ-beþ geçi var Çakalo(ð)lunda katýnç, çebiþler de geçiye gatýlýnca barabar baya kömelendi sürü, aðþam üsdü illem karþý çýkmak ilazým geliyo sürüye emme dedem gün daralmaya baþladý mý yes ediyoru Gorunun eteðinden varýyoru geçilerin anacýna Garadepeye atladýyllar, yallah köye o ðün dedem gene badaþýk getmiþ çobanýna
dedeceðzim ne gadak saklasa da besbelli gene siðim siðim a(ð)lamýþ, mahsýn gözleri Aþþa Çeþmede annacýmdan geldi görürüne-ðörmez.. içimin yaðlarý eriyvidi
etdim-edemedim; “-n’oldu dede” ha bire sýmkýrdýyo, burnumun dire(ði) sýzýladý gözlerim acýdý.. her zamanký gibi gatliken “hu” demeyoru “-yau n’oldu” okarda Allah var.. aklýma “Çakalo(ð)lu biþiy dedi ellehem” deye ðeldi, iki adým atdým atmadým, bakdý Osduða uylacan, golumdan duttu çekdi, “sana hu desem yalan, garibenin ne güna(hý) gaba(ha)tý var, Gýbleye taraf döndü.. Goru’nun eteðine taraf; bakdýk barabar.. isdikametimiz de o cenaha çevrildi elindehi deyneðinine(n) iþaret etdi..
“-hooo garþýdahý bi uþdan bi uca geden sürüye eyicene bi bak daa Del’o(ð)lan gapdýrmýþ bi hava.. “-için sýzlamasýn.. akýþýp geder popaz döyüsün aðýlýna benden çaldýðý sarý liralar yetmedi Garahacýnýn sürü de Miyeser’e ðaldý, çoban Del’olan da Güneyinin Eteði “Sarý Tarla” Gorunun Eteði Sarýlara “yurd” oldu, o þerefsiz benim çobanýmýdý” “-biliyorun” deye baþýmý salladým..
ben de iþte ha! “benin” deye “Hacýbe(y)”nin oðluyun deye geziyorun bobamýn, dedemin kemikleri sýzýlayoru yapdýklarý yannarýna kâr Miyeser Ðelin onnara yâr galmamalý Hatma Ðelin’i verdiler, verdiler de n’oldu yolu bizden deðil.. gapýsý bizden yana açýlmadý ðetdi.. yetmedi bi de gýzýný da Çil Hasannara beþik kertmesi etmiþler analarýndan emdikleri südü burunlarýndan fitil fitil getirmem ilazýmýdý emme narasýn.. gari o vahtým yok! gücüm yetmeyoru, yetmeyyoruu!
gücüm yetse onnarý deði(l) gapýdýþarý evelki halým olaydý sýþmaya çýkartmazdým evelallah daþlarýnýn üsdüne daþ godurtmaz takkalarýný öðüne indiridim emme benden geþdi ne fayda o ðünüm yok, elimden ne ðeli ele-ðüne erezil ürüsva etmez miydim ben onnarý dedim ya benden geþdi gayrý” deye ilendi, hüngür-hüngür aðladý “-ben varýn” !!! …?? “-ben varýn dede!” dedim “-senden geþdiyse de benden de geþmedi ya eveallah.. ahdýný goman onnarda analarýndan doðduklarýna bin piþman ederin nerde bi Sarý varýsa”
o an etibarýynan hepiciðini birer birer kessem zerre mýkdar vizdaným sýzlamaycaðdý zatinden Helime Ebem.. emmim ýramatlýya aðlar bobamýn ardýndan yatar-gakar aðýtlar yakar; sebep olarak Sarýlarý görür fýrsant buldukçana söylenir.. Sarýlara bin betdova eder.. ilenir; uvanýr.. diþi kitlenir.. zokurdanýr durur beni fitler..
önüþleri ga(a)le almazdým, “hý” der geçerdim el gadak çocuk ne bilir emme zamanna kinnenir; öç almaya yemin-billah eder öyle-böyle deði(l) gan düþmaný olur garazlanýrdým….
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.