“-her aðþam ya da fýrsantýný buldukçana ýrafýklarýnan m(uh)abbet ediyoz ýrafýklar da kim biliyonuz yediðimiz iþdiðimiz ayrý getmeyen Hasan agam, Yusuf agam bi de ben yediðimiz iþdiðimiz ayrý getmeyo en gücükleri ben olsam da iþlerinde yeynicek þargadanýn en önde gedeni de benidim vallaha billaha böyüð olduklarý uçu(n) onnara hýzmat benim boynumun borcu höyle bakývýsýnnar, gupayý analarýna gösderip ayaðüsdü beklerin.. evelallah her dayim e(vi)mizde evde þiþeler de emirlerine amade ya(hu)t da onnar evli-barklý olunþa da.. bizim ev dayima müsayit.. bulur-buþurur ýramatlýk anam da
tabakadan tütün.. sardýlar mýydý deregap mýhdar çaðma(ðý) çakarýn.. varýsa emme onarýn yanda deye emme nedense ben iþmen, öyleykene üsdüme siner tütün kokusu genzime iþler mubarek otu(ru)ruz bi çeþme baþýna m(uh)abbet gýrla.. “-haso, yuso, muso” deye nam saldýk gari ebem “-ýrafýkarýyýn yannýnda an! gerisi tamam..” dedi …!! fýrsant gollamaya nüzük galmadý o ðün geldi, dedim “-böyle böyle” ikisi iki yerden “deme len” dediler, Hasan agam “vallaha da billahada mý” Yusuf agam “ele ezzatýný” Hasan Agam “sana, havada garada ölüm yok”
oyusa “-nezman” deseler, “nerde” deseler “ule olum nassý oldu bu iþ” deseler ortaya çýkacak.. hep barabarýz çünküm “dedim valla..” dedim aslý mý var, yoð emme; Sarýoðlunun garýsýnýn adýný çýkardým.. an ehtibarýynan herkesin gulana su gaçýrmýþ oldum duymayan-bilmeyen galmadý..
böðün dünne yarýn ahiret yalan yalanýdý valla talla yalan, kelp ola(yý)n; yalan üþden dokuza þart ossun iki ðözüm öðüme aksýn hurdan gakýp daa hora oturmak nasip olmasýn evlatlarýmýn ölüsünü öpeyin.. yalan.. …
emme netçen.. o ðün, þeytan dürtdü! de bi “bok yedik” iþdee onnar sordukçana ben bire bin taha gattým etdiðim þerefsizliðe; neyimiþ de yolumu ðözleyomuþ da? mendil yollamýþ da? bana havasýmýþ da? kendi yalanýma kendim de inandým onnar öðümden gaþdýkçana düþdüm ardlarýna bire beþ taha gattým, her tefasýnda süsledim, süsledikçene süsledim.. emme dedemin yüzü güle-düþdü hele ebemi görme gari ee nassý geri dura(yý)n nasý(l) yalanýdý deyen hinci ebem sýrtýmý sývaþladý “Allah senden ýrazý osun” dedi
oyusa; geldi geþdi ömrümde ne yan yana, ne anaç-annaca gelniþliðim ne yüzünü görmüþlüðüm ne sesini duymuþluðum mar hakk uçu zavallý Yeter Gelinin hiþ mi hiþ güna(hý) yoðudu dinime imanýma gabadayý da bi gelinidi melek desen de meleðidi, belki emme oldu hinci.. yay boþandý, söz aðýzdan, ok yaydan çýktý bi kere netsem hiþ biþi olmamýþ gibi olmadý ðetdi dirliði bozulmuþ zavallýnýn demek kine gözelik böle biþii “afýyon iþmiþ” deyvidiler, kendini intar etmiþ gadersiz nur içinde yatsýn..
duyunça barabar betim benzim attý Yusuf Agamýn akküheylana atladý(ðý)m gibi savýþtým öteyüze köye gelemedim belki on-onbeþ gün belki taha fazla, “hurda e(ð)leþdim desem yalan.. hiþ bi yerde de eðleþemedim, daðda daþda bizim muk(u)at dilinde goca köyün.. herkeþin, her köyün,
vizdan azabýndan böyük cehendem var mý.. i(n)san cehendemin dibinde yaþar mý ömür boyu bu ezabýnan yaþanýr mý dedim ya zorun zoru vesselam can duþmanýmýsa da bu azabý yaþatmasýn Alla(hý)m
sana hu gadarýný deyen ki köylerin çocuklarý bile görse yüzümdeki nursuzluktan gorkar gaçardý yanýlýp yenilip de çeþmeden mallarýný sulayosa mallarý goyvurup daa gaçamadýysa salývýdýklarýný çok gördüm nalet ossun.. ?!!
taha dünnadaykana yandým cehendemin dibinde bizim o(ð)lan nalet olaydý dedemin sarý liralarýna olmaya gedeydi üþ beþ davarý dedem de çok geþmedi öldü zati ölmedi de gurtuldu, getdi ya ben.. gurtulamadým cehendemden hep ne derin biliyon mu gardaþým, ?
!!!
Resim Özcan Doðan/Bademli
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.