BU GÜN PERŞEMBE

Bu gün Perþembe, bu günde aðladým,
Canýmýn yandýðý kalbimin kýrýldýðý,
Dertlerimle baþ baþa yollara düþtüðüm,
Bahtýma kara bulutlarýn çöktüðü gündü bugün Anne

Þansýmdan ‘mý ne yollarýma karanlýk çöktü
Islandým üþüyorum titriyor bedenim
Çamur deryasýna döndü birden yolarým
Her adým atýþým da takatim tükeniyor Anne

Takat kalmadý düþtüm kalkamýyorum
O eski mutlu günlerimi gýpta ile anýyorum
Sevmek mutlulukmuþ sevdiðin yanýnda ise
Þimdi sardý her yanýmý karanlýk geceler Anne

Yok, dayanaðým senden baþka bunu anladým
Yollarým çamurlu çaresizim çok yorgunum
Kötü kader peþimi býrakmýyor sanki kolumda
Beni býrakmayan benim için üzülen tek sensin Anne

Gökteki bulutlara küstüm güneþe hasretim
Acý rüzgar esiyor kan pýhtýsý yüreðim
Hüzün pýnarý gözlerim durmaz aðlýyor
Üþüyorum iliklerime kadar buz tutum Anne

Umut yükünü yüklenip çýkmýþtým uzun bir yola
Küçük bir hedefe ulaþmaktý bunca cabam bunca çilem
Rüyalarda ulaþmýþtým hedeflerime oda yalan çýktý
Umutlarým bitti çaresiz takatsiz kaldým Anne

Hedeflerime ulaþmama engel oldu kara bahtým
Vasýf’ým gülmedi talihim tatmadým mutluluk
Taze bir meyve yiyemedim dalýndan hiç
Umutlarým tükendi çok yorgunum ölümümü bekliyorum Anne

VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU
21.12.2016 ÇARÞAMBA


Sosyal Medyada Paylaşın: