Köklerini salmýþlardý, geçit vermiyordu düz ovadan, Mazlumu yetimi yedirdiler, zehiri ayný sofradan. Nihayet pas tutan tavlasýndan, küf tutan daralarýndan Yeni bir yýldýz doðacaktý, kara bulutlar arasýndan
Sarmalamýþtý kökleri, her yer de olmuþtu darmadaðan. Ardýna takmýþlar, inandýrmýþlar ve her þey de olaðan. Sesler kýsýlmýþ, ýþýklarklar sönmüþtü, karanlýk bir duraðan, Ve karanlýklar ardýndan bir yýldýz doðdu Tayyip Erdoðan
Þimdi teraziler kurulmuþ, onlar boðulur günahýnda. Yeni ufuklar açýlýyorken, ülkemin her tezgâhýnda. Cümle ülkeler sýralanmýþ, el çýrpýyorken duraðýnda, Yine de onlar isyan ederler, hala arka sokaðýnda. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Ceyhun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.