Aksi vururken odama akþam güneþinin Yýldýzlar bir sarý yaprak gibi düþer gökyüzünden Yere düþen kýrýk bir can, eminim Sonbahar gözlerime usul usul çökerken
Kaçýncý sahifede kaldý aþk, kim bilir... Hangi tozlu rafta, buruþmuþ hayatla, Hatýralarý içine gömüp aðlamakta... Yitirdim... Neyi yitirdiðimi bilmeden bu sokakta...
Aslý GÜREMEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ağılı papatya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.