Oğul

Var git,be oðul,
Karþýmda dikilip,durma.

Bak oðul!
Geçen, elli üç yýllýk ömrüm boyunca,
Yaþadýklarýmdan,sana
Kaç takým, damat elbisesi çýkardý.
Otur be oðul
Abdestimden þüpheye
Edebim den,hayaya düþürme beni.
Ýt kapýda
Aslan yataðýnda güzeldir.

Bak oðul!
Senden önce arkamda bir rüzgarým vardý
Bir de,sürüklenen yapraklar,
O rüzgarýmda esmiyecek artýk
Zaman çok deðiþti be oðul,
Mevsimlerde eskisi gibi sözünde durmaz oldu.
Bir tarafta kar yaðarken,
Diðer tarafta güneþ olurdu.
Sebepsiz dim, baþým dönerdi.
Baþým gelirdi yerine,ama
Gidenler dönmezdi.

Bak oðul!
Bu keþmekeþten sonra.
Beni avutacak kaç kahpe kurþunu yemeliydim.
Yada,kaç dirhem zehir almam lazým
Halbu ki,
Bana bir mevsimlik huzur yeterdi
Olmadý.
Yapamadým be oðul
Þimdi.
Yaný baþýmda þu uysal iti,me
Bir parça ekmek,fazla gelir di.

Bak oðul!
Göðüme çöken o kara bulutlarýn
Bir hesabý vardý. güneþim le,
Ya benim hesabým.

Sosyal Medyada Paylaşın: