Gözlerini düþlemek, Geceyi öpmektir gözlerinden. Ay ýþýðýndan ilham almak, Þiirleri sökmektir en derinden!
Ne zaman uðrasan bana Ellerimi uzatýr, bir gülüþ koparýrým siluetinden. Bir ömür uzar bu bedende. Ama ben; Dokunsan, yerle bir olacakmýþým gibi çatlak, Ýçimi açsan, deniz dolduracakmýþým gibi taþmýþ!
Kýrgýným sana, Kýzgýným sana. Be adam! Anlasana.
Bilmem kaçýncý senfoniden, Gözlerin aralanýr da Dokunur tatlý gülüþün bamtelime. Ve ben unuturum o vakit, Kýrgýnlýðýmý da kýzgýnlýðýmý da.
Hatýramda gülüþün, Heybemde tatlý sözlerin, Yolcuyum artýk sevgili, Uðurlasýn son kez gözlerin. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül AKDAĞ BARUTÇU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.