MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SEVGİ İKEN KURSADIĞIMDAKİ TEK LOKMA...
Gülüm Çamlısoy

SEVGİ İKEN KURSADIĞIMDAKİ TEK LOKMA...



Mahrem bir gölge mi belledin hüznü,
Körüklü yolculuðumun ucu kýrýk süsü
Tüm bellediðimin takdiri ne ise.

Aykýrý düþ/üþler biriktiriyorum:
Mealinde gizem yorgunluk zaten
Tefrikasý yüreðin.

Mabedinde kan gövdeyi götürüyor
Heybetli cümlelerin:
Kani olduðum düþ perimin ihtilali kadar da derbeder
O tebaasý yitik þehirler:
Yitik nizamlarýn pergelinde tutuklu ekseni
O batýl düþlerin yüreðinin kýnýnda
Esef yüklü dominant bir tümce
Yine Kabil’i yitik bir seyirde
Mütereddit bir gölge kadar da iflah olmaz yetilerim.

Damgalý gölgelerin mürþidi üç beþ kelam,
Sayacý zaten bozuk yüreðin ritminde
Tutuklu kaldýðým bir düþ’ün hazin mabedi:
Aþký aþkla yýkayan bakir tümcelerin nezdinde
Yana yakýla ektiðim zerrecikleri yine
Yâd ettiðim dünlerden miras
Ve akýbetini bilmediðim niyazýmda saklý iken
Esrikli düþlerimin kayýp güncesi.

Tanrý unuttu unutalý bakir gölgeleri
Ne çok safsata indinde þeytanýn,
Kanayan yaralarýn merhemi saklý yine
Makberin kayýp siluetinde
Doðrayan dogmalar kadar da
Þekilsiz bir týnýda rehin verilesi
Ölümlü imlerin.

En aykýrýsýndan bir aþk ýsmarla
Rüþtünü ispat eden sonra,
Dilinde tüttür yanýk bir türkü
Mevla’ma dönük yüzümde
Görmez misin hikmetini yolsuz kalmýþlýðýmýn
Yok iken aslý astarý.

Bir düþ doður sonra,
Kanlý ellerinin soðukluðunda
Aklanýrken yüreðin kiri
Bir çocuk büyüt bu kez:
Ýçinde makber bellediðin ýssýzlýkta çoðal
Ve çoðalt hükümranlýðýnda aþkýn
Giyin nefretin rengini
Ve isli bir yorgan döþek misali
Göm dibine kadar insanlýðýný.

Tayfasý yüreðin ki indinde aþk;
Varlýðýnýn hezimeti yine debdebeli bir aþka
Düþmüþken yolu,
Tehir et son sözünü
Ve karala sen de adýmý sanýmý
Yok sayýldýðým yetmezmiþ gibi
Tufanýnda varlýðýn
Karýþtýðým hoyrat bir güncede
Yâd et gönlün isyanýný
Ve en aykýrýsýndan at son bir nara:
Görünmezliðimi tescille hadi sen de
Ve yan gel yat sen de
Aralýksýz esen rüzgârýn nefesini yuttukça
Gönülden kaygýlý bir þarkýya da düþ þehrini yalnýzlýðýn
Ve kaybol sen de
Çýkmadan can,
Sonrasýnda canan dediðim de yalan be sevgili,
Hele ki el üstünde tuttuðum bir gölgeden de
Kaptýmsa nem,
Es gürle biteviye.

Sanrýlarýn gölgesinde yetim düþmüþlüðü
Lanet bir tekerleme kadar da
Nizama dönük yüzü
Yine çetrefilli bir aþka ümit baðlayýp
Ortasýndan kestiðim düþ rehberim:
Ant içip ölmelere doyamadýðým,
Son bir kez demektense
Sonlara müptela iken bu yüreðin neferi
En gizemli lehçeyi de katýk etmiþken düþlerine
Varsýl bir yörüngede mabedimi ýskalayan
Saðanaðý gök kubbenin:
Yine de andýðým her bir tefrikada
Yanýna çentikle yâd ettiðim ölümlü güncemin
Küpeþtesinde son bir izle adeta
Yanýk þarkýlarýmýn unuttuðum sen izlekli
Bir rötuþ ile bilemiþken yüreðin çeperini,
Düþkün bir kýyamda
Kýyamadýðým gönül muhabbetim
Yine sonlara aç bir yürek,
Sevgi iken kursaðýmdaki tek lokma.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.