Elim bir uyku benim ki, sabah oldu mu bilmem..
dikkatim marazlý benim, ayrýntýlar heba
lezzet düþman dilime
gururumu tenkit eden aynalar
zayýf aklýmýn dolandýrdýðý vücudumu iri gösteriyor
ve yüzümde zelzele yaratýyor olaðan gücüyle..
bugün pazar ve nedensiz hiç sevmem ben bu günü
yapraklarýný dökmüþ
yalnýz bir mevsim gibi
bulutlarýn ardýna gizlenen güneþten kesmiþ umudunu
þiddetli poyraz bekliyor.
týrnaklarým acýmaksýzýn zâyi ediyor
siyahlar arasýndan kovduðum aðr(ýy)an saç tellerimi
yastýðýma yan devrilmeyi
hep baþka bir zamana tehir ettiðimden
uykusuzum
ve bitkin...
ruhumun haþrine kadar unut(ul)muþ olacaðým
ve kimsesiz
tüm zerreler iþtirak ederken varlýðýma,
ufacýk kalbimin içine bükülüyorum
koca bir yalaný alarak yanýma.
gözümün rengini donatan havf nasýl da büyüyor merkezinde
ve çakýl taþlarýný saplýyor orta yerine.
bu aczin nevi anlatýlamayacak kadar fazla
yaþamýmýn tamamý kadar deðil belki ama
ne benden eksiltiyor ne fazla koyuyor üstüme
-bir kadýn bozulursa bir beþer bozulur
bir kadýn bozulursa bir nesil bozulur-
zєץиєp є¢є єяєи