ÖĞRETMENLERİME…

ÖÐRETMENLERÝME…

Onurlu bir kurumun, kutlu erleri!
Yýrt karanlýðý, þafaða dönsün vataným,
Bahar çiçekleri açsýn her bir yerlerine,
Gök kuþaðýndan taþlar tak da gel.

Bilgi çaðlasýn, dereler ve çaylar,
Sizinle aydýnlanacak, bilirim çaðlar,
Sizin ýþýðýnýzla, bereketlenecek ovalar,
En kuytu köþelere ýþýk saç ta gel.

En yalçýn daðlar ötesinde, senin adýn duyulur.
Vatan topraklarýnýn her karýþýnda, mührün vurulur.
Altýn çaðlar ve hedefler, senin ile nihayete varýr.
En ýssýz köy okullarýna, Bayraðýný dikte gel.

Ýnsanlýk tarihi seninle, huzura erdi.
En sert iklimde bili aðaçlar meyve verdi.
Okullarda çiçekler her gün yeþerdi.
Gül bahçelerinden güllerini alda gel.

Karakýþlar gelirse þayet yine yurduma,
Sakin bir tek çocuðuma, soðuk vurdurma.
Her karanlýk baki deðildir amma,
Milli Eðitimin Meþalesini yak ta gel.

Bilirim gönlün yoktur sayarda köþkte,
Gayretin, okuma bilmeyene bir harf öðretmekte,
Senin ilminle eriyecek sert granitler bile,
Þerefinle, þanýnla baþýný dikte gel.

Bak; gök ehli bile sana kayam ediyor,
Sana Hz.Nebinin vekili diyorlar,
Milletime doðacak senin ile þafaklar,
Cehaleti, cehennem çukuruna göm de gel,

Þehitlerin yataðý topraklarda, gelincikler açtý.
Dað köylerinde bile, Bayraðým seninle dalgalandý.
Cehalet senin olduðun her yerden uzaklaþtý.
Defterini, Kitabýný, kalemini alda gel.

Irmaklarda sen, esen yelde, çiçeklerde sen,
Göklerde dalgalanan, Bayraðýmda sen,
Tarihler, otaðlar ötesinden gelen de sen,
Ülkemin ufuklarýndan, ýþýðýnla doð da gel.

Ýbrahim BEKLER
ANKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: