Bir sevda düþtü yüreðime Kimi kimsesi olmayan sevse sahip çýkmayacak üstü baþý kir pas içinde.... Bir sevda düþtü yüreðime yaðmurda kalmýþ ýpýslak, Yolda kalmýþ yolcu misali. Bir sevda düþtü yüreðime hasreti nakýþ-nakýþ iþlendiði, Ömrümden ömür aldýðý. Kaderimin yönünü deðiþtirecek kimsesiz bir sevda düþtü yüreðime Sorsan halini dayanamayýp aðlayacak hani, Kan çanaðýna dönmüþ, kýzýlcýk þerbeti içtiren bir sevda ... Biri bir mendil verse de silse Biri merhem olsa da sürse…. Bir sevda düþtü yüreðime kimi kimsesi olmayan Ne tabibi var nede hâkimi Ne al yazmasý var ne de beyaz elbisesi Kapkara bir sevda düþtü yüreðime, kimsesiz. Kaldýrýmlar gibi çiðnenen ama yaðmur düþmüþ toprak gibi sevinçli Kimsesiz ve bir o kadar da çaresiz bir sevda düþtü yüreðime. ýsmahan Çeribaþý Sosyal Medyada Paylaşın:
ısmahan çeribaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.