kar taneleri

usulca gidiyorsun kentin kuytu köþelerine.
þairin dediði gibi,
gül yapraklarý koyup anýlar defterine.
dizinin dibinde aðarsýn istedim saçlarým,
ömrüm seninle düþsün topraða ansýzýn.
kaç iklim giyindim,
kaç haziran biriktirdim üþümesin diye gözlerin.
kumbaramda yalnýzlýk,
ceplerimde hüzün,
þakaklarýmda örselenmiþ bir sevdayla kaldým.
istemedin,
gözleri sana benzeyen bir evladýmýz olsun;
ben de gidiþini senden alan acýlar büyüttüm
sözlerimde.
lirik þiirler koydum yalnýzlýk ekmeðime.
soframda tuzdun,
kahvemde acý.
olsun,
ben seni gidiþinle de sevdim,
hiç gücenmedim üstelik sana.

kuþ misali,
konup göçtün avuçlarýmdan.
hummalý bir telaþ býraktýn bana,
yaþamak zordu senin ardýndan.
tutunduðum neyim varsa götürdün giderken.
özlüyorum inan seni,
týrnak uçlarýna kadar.
ne yaptýmsa sana dairdi,
ne istedimse seninle.
hiç ayrý düþürmedim kalbimi senden,
benimleydin,yokken bile.
sýzýp kalýyorum þimdilerde geceleri.
ince bir kesik gibi,
yüreðime oturuyor beklemek sancýsý.
bir þarký boyu susuyorum,
yokluðunu,gerdanýndan öpüyorum.
olsun,
mesafelerce yokken bile sen,
sevdim seni.
üstelik hiç gücenmedim sana.

sabahlarý,
gece korkususun içimde.
geceleri,
þafak ümidi.
renk renk hüzünler edindim gözlerinden.
maviyi sevdim,
yeþille aramýz limoni,
turuncu adýn senin.
kara bir kýþ öldürdü bizi.
þimdi seneyi devriyesi ölüþümüzün.
belki sen tutundun yeniden hayata,
ama ben öyle deðil.
birkaç nefes çalýyorum sadece hayattan,
bildiðin gibi deðil.
vakit soðuk,
iklimler yeniden yokluðun.
usulca gidiyorsun hala kentin kuytu köþelerine.
þairin dediði gibi,
gül yapraklarý koyup anýlar defterine.
bir ara uðra,çok deðil inan,
kalsan yeterli,
dökülene dek
kirli sakallarýmdan kar taneleri.

-abdullah cemek

Sosyal Medyada Paylaşın: